Waarom de Nederlandse Miep Gies een Brits accent heeft in A Small Light | Films & Series
In A Small Light, vanaf maandag te zien op National Geographic en Disney+, staat het leven van Miep Gies centraal. De miljoenenproductie laat zien hoe de Nederlandse van kantoormedewerker het verzetsleven inrolt, om uiteindelijk een icoon van de Tweede Wereldoorlog te worden. Gies nam jarenlang grote risico’s om de familie Frank veilig te houden.
Hoofdrolspeelster Bel Powley nam haar taak dus serieus. Ze ontmoette de familie Gies, bezocht verschillende belangrijke locaties en fietste Mieps vaste routes door Amsterdam. Maar één ding bleef onveranderd: de Londense actrice hield haar eigen accent.
“Het Nederlandse accent is berucht”, vertelt Powley tijdens een bezoek aan Amsterdam. “Voor acteurs is het heel moeilijk om goed te krijgen. Maar het is geen persoonlijke keuze om Brits te praten. Alle Nederlandse personages spreken in de serie Engels met een Brits accent. Op die manier is het beter gestroomlijnd.”
Deze inhoud kan helaas niet worden getoondWij hebben geen toestemming voor de benodigde cookies. Aanvaard de cookies om deze inhoud te bekijken.
Creatieve oplossingen voor accenten
Bij historische films en series wordt er vaker gediscussieerd over accenten. Met bekende acteurs en de Engelse taal verkoop je weliswaar meer bioscoopkaartjes, maar historisch correct is het vaak niet. Makers komen daarom soms met creatieve oplossingen. Tom Cruise hoefde bijvoorbeeld maar een paar Duitse zinnen te leren voor Valkyrie. Die voice-over vloeide in de openingsscène meteen over in zijn eigen Amerikaanse accent. Makkelijk voor Cruise en toegankelijk voor een groot publiek.
“Ik keek eerder een film over de aanslag op nazileider Reinhard Heydrich”, vertelt Tony Phelan, die als showrunner het creatieve brein achter A Small Light is. “Tsjechische mensen werden gespeeld door Britse acteurs, die met een Tsjechisch accent spraken. Dat voelde raar. Ze zouden überhaupt niet met accenten moeten praten, want je kijkt naar personages die hun eigen taal spreken.”
“Voor A Small Light lieten we het standaard Brits doorgaan als Nederlands”, legt Phelan uit. “De accenten die je wél in de serie hoort, komen van Duitse immigranten. Zo willen we in de serie een onderscheid maken tussen Nederlanders en mensen die uit het buitenland komen.”
Gies werd weliswaar in Oostenrijk geboren, maar verhuisde op jonge leeftijd en sprak accentloos Nederlands. Ook Anne Frank deed haar best om mooi Nederlands te spreken. In A Small Light klinken zij dus als autochtonen, terwijl Otto Frank juist weer Duits klinkt.
Duitse tongval belangrijk voor Otto Frank
“Dat Duitse accent was voor mij heel belangrijk”, vertelt acteur Liev Schreiber. “Otto was in de eerste plaats een Duitser. Sommige acteurs speelden met een Joods accent, maar voor mij was het heel belangrijk om dat Duitse accent te hebben. Otto was trots op zijn afkomst, hield van zijn nationaliteit. Een van de dingen waar hij mee worstelde, was dat hij geen Duitser kon zijn vanwege zijn Joodse afkomst. Ook al was hij zelf helemaal niet religieus.”
Schreiber geeft toe dat hij liever helemaal geen bekende mensen speelt. “Ik hou er niet van om echte mensen te spelen, om verantwoordelijk te zijn voor iemands nalatenschap. Dat zou mijn werk niet moeten zijn. Ik hou van interpreteren en improviseren. Als ik een bekende moet voorstellen, zakt het plezier van acteren weg. Helaas krijg ik best veel van die rollen, haha. Je pakt het werk dat je kunt krijgen, maar ik geniet er niet echt van. De druk is te hoog.”
“In de beste biografieën krijg je altijd een interpretatie van de schrijver”, zegt Schreiber. “Dat moet het publiek voor lief nemen. Het gaat niet zozeer om de feiten en de fysieke realiteit, maar meer om de inspiratie die een persoon teweeg heeft gebracht.”
“Dat vond ik ook mooi aan mijn bezoek aan het Anne Frank Huis. Een van de topacademici maakte daar steeds grappen over mijn gewicht. Misschien kun je ‘Lotto Frank’ spelen”, grapte hij. Of ‘Otto XL’. Typisch botte Nederlandse humor”, zegt de acteur met een grijns. “Ik had ook inderdaad best wat meer gewicht mogen verliezen. Tegen het eind van de oorlog woog Otto iets van 50 kilo. Maar ja, het blijkt dat ik geen ster ben in afvallen.”
Ik ben van de technische afdeling van hitmarketing.nl